GELİŞİM

kambur bir ağacın sırtına vuran ay ışığı, umudum
katlanmış olduğum bedel kadar büyük bir gülüş, bıraktığım iz karlara
üşüdüğüm ruhların ürpertisini soluyorum hep, soğuk
ısındı damarlarımdaki kötü çocuk.

SENİN

Her an bir dünyaydı sanki
bir şey olurdu ve hayal ederdin
aptalca da olsa
Aşkların olurdu
dostların olurdu
duyguların olurdu
Sonra ölürlerdi onlar bir ara
Ama sen o ara kaybederdin kendini
Sonra umutların doğardı
Ama ağıtlarına o kadar bağlanmış olurdun ki 
gözün görmezdi aydınlığı
-Ne yani, hayal etmekte mi suç! derdin kendine
Hep öyle derdin be
Hep o aynı acıklı hikaye işte
Heplerin de keşkelerinle kardeşti zaten senin
Hep bir kırmızı noktaya bakarlardı
O nokta hayatının sonu olurdu senin
Hiç ışığın olmazdı karanlıklarından
Sonra da toprak olurdun
Mezarının üstü hayallerin

ADAM ASMACA

şeytan sofrasına meze oldum, biliyorum

üstümde adam asmaca oynanıyor

ve ben her zaman ölüyorum.

hangi yola başvursam boşluğa düşüyorum

galiba ölüyorum.

sözlerin kulaklarımda pusu kurmuş bekliyor

acıyla güleceğim o anı kolluyor

Azrail'in gözü saatte, nabzımı yokluyor

galiba ölüyorum.

şimdi ben ne haldeyim, ben bile bilmiyorum

sadece beden miyim, ruhumu hissetmiyorum

ölüme beş kala, seni istiyorum

ve ölüyorum.

OLMAK VE ÖLMEK

Zaman, kalbimin attığı kadar vardır dünyamda

hiç gülmemişsem, konuşmamışsam şansımla

ertelemişsem, bağlamışsam ritimlerimi umuda

zaman, durmuştur dünyam adına

git beklediğim gün

ama dön

nerede olduğum önemli değil

nerede öldüğüm önemli değil

SEHERBAZ

Duyguların kölesi olduğumu hissediyorum bazen

görünmez kırbaçlar oluşuyor beynimde

ve bir gülme tutuyor, hayır yok acımıyor

işte bu yalan, bu bir ilizyon.

arkamdan koşan küçük yalanlar

bunu nasıl yapabildiğim merakında

hayır yapılan bir şey yok, ben bir sihirbazım

ve tek uğraşım kandırmak

sömürmek duyguları

uyandıklarında ise gülebilmek aptalca

ve gidebilmek hiçbir şey olmamış gibi

aslında ben bir seherbazım

umutsuz kalbimin aydınlığı

o kurtuluş yalnızlığı

KAFA KAĞIDI

tutmayan bir karım ben

akşamdan kalma sevinçlerin,

umutsuz haykırışı.

o inancım ben

karanlıgın aydınlanma beklentisi,

sonsuz bir batıl.

güldüren bir üslubum ben

sadece benle yaşanan,

kullanılamayan bir lisan.

ben kimim biliyor musun

bir deli, bir yalan

hani o hiç inanılamayan

güvenilemeyen

başka duygusuyum...