7 Mayıs 2014 Çarşamba

Bir Şizofrenin Güncesi




Adımların iz bırakıyor.
Üzgünüm, yine de seni kaybedeceğim.

Bulutların altından yürüyeceğim hep,

gölgemi görmek istemeyeceksin kaldırımda
ya da ayak sesimi duymak, bir gece karanlığında.

Bir sokak şarkıcısına tuttuğum alkış bile rahatsız edecek seni

Kulaklarını kapatacaksın sıkıca
Arkana bakmadan, silineceksin kalabalıktan.

Ellerini birer silah yapıp, aynada vuracaksın kendini

Öldürene kadar beni, sürdüreceksin bu eylemi
Başın derde girecek, aynandan çıkacak biri
Elindeki tebeşir mi?