Kitsch

huzur, güneşin görünür kıldığı toz tanesi
ya da sokak lambasında yağmur
belki her uçak geçişinde
yer çekimine ters düşen baş
hayır hayır eskidendi
şimdi hep
bir soytarılığın kahramanı olmak için uğraş
halbuki
kurmalı saati çalıştıracak bir ele var ihtiyaç
akıl sağlığını koruyabilecek kadar inanç
hissetmek için özü, sarkaç
meşgul, hepsi meşgul
nefsi müdafaa için nefes?
ormanlar katledildi ormanlar!

Güneş Almayan Bir Cephe

apartmanlar içinde müstakil dertlerini unutan o evin
denizi arıyor gözleri, ormanı arıyor
muhtaç başkası olmaya, başka yerde
korkuyor
bulurlar, yine alırlar sitelerin içlerine
her şeyden uzakta
tam da yeni bir boya seçmişken kendine
hatırlayacak
duvardaki sıvalar tekrar çatlayacak
kolonlar yorgun düşecek
ah! titremiş midir Atlas'ın dizleri böyle?

o ev ki artık bir harabe
gitse de kalsa da güneş almayan bir cephede

Mahluk

salonda bir bitkiyim, yatakta bir mezar
aynada özgürlük yanılgısı, zeminde bir firar
zamanda bir kayıp, tarihte tekerrür
menşeim Tanrı, sonumsa meçhul

Eko

sessizliğin içinden bir ses fırladı
- durun, en çok ben sustum!
ona bunu soran olmamıştı
sindirildi

söylemezse ölürdü
söyledi, yine öldü

Oasis

toparlanmaya başlıyorum sığınağımdan
aklımda şimdi üzerinde bir parmak toz olan dışarı
beni inime çeken neydi?

"her şeye fazlaca dahil olmuşum hissi
ve uzaklaşıp kaybolma arzusu"

tasarıda mükemmel
yüzleşmesi erzel

"aceleye getirilmiş tüm çıkarcı yasalar gibi"


inimde işler iyi gitmedi
dışarılaştırılmışım
ben, bana yetmedi

şimdi tekrar kalabalıktayım
aklımda sığınağımda toparladığım soru
ilk görüşte adalet var mıdır!
haykırıyorum
ilk görüşte adalet var mıdır!

"sesim yine rabarba, ayıklanmıyor"

Andaval

adımı haykıran mübaşire yürür gibi
korka korka geçerim de yanından
tutsak eder ses tonu
müebbetlere sürükler ahlarımı
ağırlaştırılmış müebbetlere

"alıkonulmuş bir andaval
haybeden birkaç saniyede"

voltalar başladı
afi kestim gözlerine

"son gösterisini yaptı devrik kral
el sallamak istedi arkasından
yapamadı

yıkık bir ruhun soluğunda şimdi mevsim
bir camın yapay buğusunda
uzun uzun seyretti
ve katli gerçekleştirdi"

Saklı Sanatlar

beni savaşına çağırıyorsun
yaralarım..
merak ediyorsun onları
sanatçısı, sen.
ustalık eserin miyim
yoksa hala ufak dokunuşlara mı ihtiyacım var
bilmek istiyorsun.
bilemezsin
benim sanatım da işte bu.

Dear passengers

kapı açıldı
içeri girdi
soğuk kokuyordu
bir insan nasıl soğuk kokabilirdi?
cevaplar için daha çok hissetmem gerekti onu
yürüdü
ve kalabalığa karıştı

sıcağıma anlık bir yoklama
ufak bir titreyiş
ve üşüme arzusu
soğuk kokan kadınla

Çın!

dizlerimin üzerine

istemsizce

ağır ağır

yanımda duvar

gözüm alaca

kulaklarımda bir kadın doğuruyor

ellerimle kapatıyorum tiz sesini

sarsıyorum

sessizlikten bir çocuğum oluyor

tırnaklarımda duvardan parçalar

yarama sıva

toparlanıp kalkıyorum

alnımda balyoz darbesi