Bütününü ifade ederken bir ruhun
ayak altı bir haşereye dönüyorum.
Her şeyi değersizleştiren mavi geçerken sağımdan
ensemde bir ürperti
solum sapaklarında elçi.
Bu hakimiyet, omuzlarım hissiz
kopan kertenkele kuyruğu
onsuz nasıl yaşarım, bensiz nasıl yaşıyor?
Kötü bir silgiyle silindiyse hala okunabiliyor
bu
Yalnızlığın ganimet kokusu
üzülür müyüz korkusu
üzülürüz mavi, korkuyorum.
0 yorum:
Yorum Gönder