5 Aralık 2011 Pazartesi

Patrick



Hayali bir kahvenin uykusuzluğu üzerimde
çift gören gözlerim belki doludur denizle
bir fotoğrafa dalmışım ki sorma
anılar yine ruhumu ele geçirmek üzere.
Halüsinasyon değildir belki bu
ne yani,
kimse evin kapısından zili çalmadan giremez mi içeriye!
Bu kadar  yaban olamam ben
ve bu kadar yalnız.
O kadar gücüm olduğunuda sanmıyorum
yaşamak için biraz güç gerekiyor
biraz da inanç.
Biliyordum işte.
biliyordum.
kimse yalnız olamaz.
Şu içeri giren değil mi patrick.
Oh çerezde getirmiş yanında.
desene ziyafet var, hayat var.
Desene bir günü daha yaşayarak geçirdim
peki ya yarın kim girecek kapımdan içeriye.

0 yorum:

Yorum Gönder