Lanetli Topraklar

Bu topraklar seni heyecanlandırmasın

Gelip geçer hayalleri insanların

Yerden kalkan şu toz gibi

Onu havalandıran rüzgar gibi

Geçersin bu topraklardan.

Bir de geçemeyenler var, yazık

Umutlu, kör, sağır

Yaşadıkları bile şüpheli

Kimi kandırıyorlar be üstat.

Bir filin ağacın gölgesine sığınması gibi

Ne bekliyorlar hayattan.

Sonbahardan bahsediyorlar ya çatınca mevsim

İçlerindeki kışa bahane hep çölleri

Yakasını bıraksalar bi yağan yağmurun

Islanmazlar belki

Dünyanın penceresinin perdesi bu topraklar

Sen de geç güzel kardeşim.

Üstat! Bekle ben de geliyorum

Beyaz karedeki fili yemeye çalışan ahmak bir siyah fili izliyordum

Ne acı.

Neyse, geçelim artık bu topraklardan.