LÜTFET

Üzerine yıkıldı yıkılacak gökyüzü

Kabanına gömmüşsün ruhunu, titriyorsun

Mahcup ellerin üşümüş, şemsiyeyi zor tutuyor

Nağmeli şarkılar mırıldanıyorsun

Lütfetsen keşke ses tonunu

Tam karşındaki kaldırımda yürüyorum bunları düşünürken

Ara ara yağmur birikintisine sıçrayıp pis bakışlara maruz kalıyorum

Gözlemliyorum sevgilim, gözlem her şeydir.

Şimdi bindiğin otobüsün arkasından el sallıyor birisi

Belki oda sevmiştir seni, oracıkta, benim gibi.

Ama sana sevgilim diyecek kadar delirmemiştir, eminim

O bana has bir delilik, yemin ederim.

Düşüncelerimin sonuna geliyorum sevgilim

Seni tanımak güzeldi

Ama söz ver, bir gün lütfedeceksin sesini.